Rəhim Həmidli - Ürək Acısı

Mən 1997-ci ilin fevral ayinin 9-u qarli bir qış gecəsində dünyaya göz açdim. Doğulmağım bəlkədə bir xoşbətlik bəlkədə bir bədbəxlik oldu. Günlər illər keçmiş, qardaşimla oynana-oynaya artıq hal qanan yaşdarım olmuş. Pisi yaxşını anladığım ilk günden pis insan atam kimi olur deyə anladim. Yaziq anam hecnəyin üsdündə döyülərdi. Zamanla hər kəs dəyişir atam olacaq o insan dəyişmədi. Mən dörd yaşlarinda olarkən atam evə gəldi və anama su qoy başimi yuyacam dedi, anam suyu qızdırdı, atam başin yudu ve yatmaq vaxdina çatanda hər kəs keçdi otağına, yerlər salındı ve biz qardaşimla yerimizə girib yatdıq  atam (hərcənt ata deməyə laiq olmayan bir insana burda ata demeye məcbur qaliram babam ona tırış deyerdi davami elə tiriş olsun) anama sen menden bulaq başinda kimə nə demisən kimlə danişmisan anam and aman edir ki, heçkimə heçnə deməyib ama ne fayda tırışı dolduran doldurub zaten bu dava əvvəlkilərə heç benzemirdi ve anamı döymeye başdadı anamın ah naləsinə qardaşimla oyanib qişqirmaga başladiq baba baba deye babanin qulaqları qocaldığı üçün zəyif eşidirdi yatdığı uçunsə hec eşitmədi bizim çağrışımızı. Tırış bizə bağrıb yorqanı cəkin başiniza yatın dedi, bizdə qorxudan yorqanı başimiza çəkib yatan kimi elədik. O, anami əsgərlikdən gətirdiyi remenlə döydükdən sonra evin padvalına atdi. Bir müddətdən sonra ananin orda agri acidan ağlayaraq zarımasın, qişqırıq sesləri əvəz etdi. Anam hər bir qadının həşaratdan qorxdugu kimi anamda qorxmuşdu ve burda tarakan var deye sesi gəlirdi bir az sonra sakitləşdi göz yaşları icində anam deyirdi ay oğraş neynemişem men sene yene filankəsin harasin yeyib gəlmisən bunu demişdiki ele o an tırış durub tullandı padvala yeniden anamı döyməyə başladi anamsa çaresiz ah naləsi bizdə qorxudan yorgan altında tir-tir əsən oğulları bir təhər bu gecəni anamin ah nalə sesləri ilə yuxuya getmişik. Sabah acildi ananin dediyinə görə gece üç-dörd arasi düşüb özü çixarıb padvaldan. Anam seher qərar verdi kəndə atası evinə getməyə, qardaşim məktəbə gedirdi birinci sinifə onu geyindirib yola saldiki nerahat olma səni gözdəyəcəm. Qardaşım aglayaraq məkdəbə getmək isdəmirdi ama anam qardaşımı yola gətrə bildi. Qardaşim məkdəbə getdikdən sora anam pis döyüldüyü üçün ağridan dayana bilmirdi gözləri qapqara şişmiş ayağinin altin zorla görürdü agriya dözə bilməyen anam itin küçüyü mene lazim deyil deyerek veşini yiğib cixirdi qacib anamin donundan yapışıb, ağlayaraq ana buraxma meni menide apar ikimertebenin pilekenlerinden ikisini ucunu anamin donuyla sürünərək düşdükdən sora anam qaydib menede paltar götürüb cixmişdi.

Yükləməyə Keç