Hava təzəcə işıqlanmışdı.Səhər saat 8:20 olardı. Qış olduğundanvə havalar da keçən ilkindən soyuq olduğuna görə bu yerlərdəhava belə gec işıqlaşırdı. Ona görə də kəndin nə ayağında, nədə başında bir ins-cins gözə dəymirdi. Hamı səhərin şirinyuxusunda idi. Gecə böcəklərinin səsini və kanaldan axansuyun şırıltısını istisna etsək demək olar ki, tam sakitlik idi.Amma birazdan bu sakitliyə son qoyuldu. Kəndin ayağındaböyük bir ferma vardı. Ferma boyunca böyük Qarabağ kanalıaxırdı. Artıq səhər 8 : 30 olardı. Çoban Əhmədalının səsi ətrafıbürümüşdü.Hava şaxtalı olduğundan Əhmədalı kişi bərkbürünmüşdü. Ümumiyyətlə bu yerlərdə fevral ayını "cəhənnəmayı" adlandırırlar.Çoban Əhmədalı sürüsünü Qarabağ kanalıboyunca aparırdı.”Xallı”adlı it də sürünün yanında gedirdi. Buit çoban Əhmədalının kənddə ən yaxın dostu idi. İstər yayınistisi, istərsə də qışın şaxtası olsun fərqi yoxdur, Xallı heçvaxt çoban Əhmədalını tək qoymazdı.Sürü Qarabağ kanalıboyunca yavaş - yavaş gedirdi. Birdən çoban Əhmədalı gördüki, Xallı sürünün yanında yoxdu. Ətrafa boylandı,amma Xallıgözə dəymirdi. Düşündü,yəqin kanaldan su içir indi gələr.Biraz sürü irəliləmişdi ki, Xallının səsi gəldi. Bu səs çobanƏhmədalını qorxutdu. Çünki Xallı ancaq canavar, ya da başqatəhlükəli nəsə görəndə belə mırıldıyırdı. Çoban Əhmədalıyerində duruxsundu....
kitab yeniləndi