Yay aylarının ilk günləri idi. Bakıda istidən dayanmaq
mümkün deyildi. Fərid, əlindəki saata tez-tez baxır,
ətrafa boylanırdı. Hərdən ağzında nə isə deyirdi. Kimisə
gözlədiyi bəlli idi. Bir qədər də keçdi. Və Fəridin
gözlədiyi adam gəldi.
– Harada qalmışdın ə? İstidən əridim e. – Fərid dostu
Ruhinlə görüşərək dilləndi.
– Marşrut gəlmək bilir ki? İki metr gedir, sonra
dayanır. – Ruhin avtobusdan şikayət etdi.
– Hə, gedək. – Fərid yola işarə etdi.
– Bu iki dost universitet tələbəsi idi. Və qrup yoldaşı
idilər. Bakı ətrafı kənddə yaşayan Ruhin, şəhərdə azaz olurdu. Yaşadığı ərazidə marşrut çətinliyi var idi.
Şəhərə gəlib getmək, nisbətən çətin idi. Bir-birlərini
çox vaxt universitetdə görürdülər. Hərdən də belə,
çay içməyə gedəndə görürdülər bir-birilərini.
Həmişə oturduqları çay evinə gəlib çatdılar.
Pəncərənin önündə olan masada əyləşdilər. Ruhin
ofisiantı çağırıb:
– Bir çaynik çay, mürəbbə, şokolad verərsən.
– Oldu. – ofisiant onlardan uzaqlaşdı.
