.. iki kişiden bahsettim. Aslında bunlar benim içimdekikişilerdi. Bunlardan biri şakacı ve eğlenceli Anne’ydi, küçükbir öpücükle mutlu olan ve soğuk şakalar yapan birisi. Buinsanların tanıdığı ve bir öğlen sonu insanların onunla alayettiği Anne. Fakat diğerlerinin bilmediği bir Anne daha var.Anne’nin iyi tarafı. Daha düşünceli ve nazik Anne. Fakat hepbirinci Anne insanlara kendisini gösteriyor ve diğerinin ortayaçıkmasına izin vermiyor. Deniyorum ama olmuyor. Çünküinsanların bana güleceklerinden korkuyorum. İnsanlar banaşimdi de gülüyor. Buna alışabilirim. Ama o zaman insanlarnazik kalpli Anne’ye gülecekler. O bunu kaldıramaz ve bununiçin çok zayıf. İçimdeki nazik Anne’nin on beş dakikalığınaortaya çıkmasına izin versem bile konuşmayacaktır. Buyüzden bunu yapmadan önce düşünüyor ve onun tekrar giz-lenmesine izin veriyorum.
13 Haziran 1942 Cumartesi,12 Haziran Cuma günü; dün, benim doğum günümdü. Sabah saat 6’da erken-den uyanmıştım ama 7’ye çeyrek kalana kadar yataktan kalkmama izin verilmezdi.Aşağıya, yemek odasına indiğimde kedim Moortje beni karşıladı. Saat 7’de önce anneve babamın yanına, daha sonra hediyelerimi görmek için oturma odasına geçtim.Hediyelerimin içinde en güzel olanısendin sevgili günlüğüm. Masanın üzerinde birdemet gül vardı. Bunlardan çok daha fazlası ve birçok hediye gün boyunca gelmeyedevam etti. Annem ve babam mavi bir bluz hediye etti ve benim için hazırladıklarıdoğum günü partisinde tadı çok güzel bir şişe meyve suyu vardı.Okulda keklerimi arkadaşlarımla paylaştım. Spor dersinde oynayacağımızoyunu benim seçmeme izin verdiler. Daha sonra bütün arkadaşlarım etrafımda döne-rek “iyi ki doğdun” şarkısını söylediler.
