Bu kitap, sevme sanatı konusunda hazır bilgi isteyenleri umut kırıklığına uğratacaktır. Tersine, burada gösterilmek istenen şey sevginin, belli bir olgunluğa erişmeden, rastgele herkesin tadabileceği bir duygu olmadığıdır. Kitabın amacı okuyucuya, bütün kişiliğini yaratıcı yönde geliştirmedikçe sevme çabalarının boşa çıkacağını, komşusunu sevme yetisi, gerçek alçakgönüllülük, gözüpeklik, inanç ve disiplin olmadan sevgide doygunluğa eremeyeceğini göstermektir. Bu özelliklerin az bulunduğu bir ekinde sevme yetisi, ele geçirilmesi zor bir başarı olarak kalır. Ya da herkes kendi kendine gerçekten sevmeyi bilen kaç kişi tanıdığını sorar durur.
Gene de işin güçlüğü kişiyi, sevgi için gerekenleri, sevgi konusundaki güçlükleri alıkoymamalıdır. Gereksiz bir karışıklık yaratmamak için bu konuyu elimden geldiğince teknik olmayan bir dille işlemeye, gene aynı düşünceyle sevgi üzerine daha önce yazılanlara çok az değinmeye çalıştım.
Uygun bir çözüm yolu bulamadığım bir başka sorun da şu oldu: Daha önce yazdığım kitaplarda açıkladığım düşünceleri burada yinelemekten kaçınamadım. Özellikle Özgürlükten Kaçış, Kendini Savunan İnsan ve Sağlıklı Toplum’u okuyanlar bu kitapta, daha öncekilerde rastladıkları birçok düşünceyi bulacaklardır. Bununla birlikte Sevme Sanatı hiç de baştan sona bir yineleme değildir. Daha önce anlatılanların ötesinde pekçok yeni düşünce vardır burada; sonra, eski düşünceler de bir tek konuda, sevme sanatı çevresinde toplandıklarından yeni boyutlar kazanmıştır.
