Sizə Praqadan, sonra isə Merandan bir neçə sətirlik məktub göndərdim. Cavab olmadı. Əslində, yazdıqlarıma təcili cavab elə də lazım deyildi, susqunluğunuz, bildiyimiz kimi, məktub yazmağa rəğbətin olmaması kimi ifadə olunsa da (əgər bu, doğrudan da, nisbi rifah əlamətidirsə), onda mən tamamilə qane oluram. Amma ola bilər ki, - elə buna görə də yenidən yazıram - öz sətirlərimdə Sizi hardasa incitmişəm (belə olan halda, əllərim iradəmin əleyhinə kobudluq edib), yaxud daha artıq dərəcədə pis hal o ola bilər ki, Sizin yazdığınız kimi, həmin pis dövr yetişmişdir və yenidən Sizin üçün ağır günlər başlamışdır. Birinci fərziyyə barədə fikir yürüdə bilmərəm, çünki belə niyyətlər mənə çox yaddır, bütün qalanlar isə bir az həqiqətə yaxındır. İkincisi barədə falçılıq edə bilmərəm, - axı mən əvvəlcədən necə müəyyən edə bilərəm? - təkcə bir şeyi soruşmaq istəyirəm: niyə də Siz lap qısa müddətə Vyanadan getməyəsiniz?