Salam, əziz oxucu. Sənə bəhs etdiyim hekayə, Əkrəm adlı, kasıb bir insanın həyatdır. Əkrəmin başına gələn hadisələr, görünməyən işığı tapıb, yenidən itirən Əkrəm, həyatını dəyişmək uğurunda mübarizə aparacaq.
Səki ilə addımlayır, ayaqlarını kvadrat daşların üzərinə ataraq iki-iki ötürərək gedirdi. Əkrəm 33 yaşında bir fəhlə idi. Bu gün yaxşı işləmişdi. 20 manat pulu var idi. əgər vaxtında oxusa idi, indi bu günlərə qalmazdı. Atası hey deyərdi ki, Əkrəm oğul, oxu çalış, insan ol. Yazıq Kişi. Onun sözlərinə əməl etsə idi, indi bu günlərə Qalmazdı. Kəndin sayılıb seçilən müəllimi idi. Kamil müəllim. Eh, necə avam oldun. Hava çox soyuq idi. Qış Vaxtından əvvəl gəlmişdi. Əyninə geyindiyi köhnə Kurtka yamaqlarla dolu idi. Yoldaşı Şəhla bu Kurtkanı O Qədər tikmişdi ki. Onun heç qədrini bilirdi ki? Gündə İçir, onun gününü qara edirdi. Amma bir dəfə də Görmədi ki, Şəhla ona qarşı qayıtsın. Yazıq idi, Həddindən artıq yazıq idi Şəhla. 6 il əvvəl ailə həyatı Qurmuşdu onunla. Niyə bu günlərə qaldın Əkrəm? – Bu Sualları dəfələrlə özünə vermiş, cavab ala bilməmişdi. Hər səhər fəhlə bazarına gedər, oturub müştəri, loru Dildə desək, Fəhləni pulla nökər alan adamları Gözləyərdi. Fikirlər onun axırına çıxacaqdı. Evə çatmışdı. Qapının zəngini basdı. Həyat yoldaşı Şəhla qapını açdı. Axşamın xeyir, keç. – Şəhla Əkrəmin əlindəki ərzaqları mətbəxə apardı. Əkrəm özü Hamama girdi. Əl-üzünü yuyub qurulandı. Ata, Ata bax Rəsm çəkmişəm – oğlu Tahir çəkdiyi evi Əkrəmə Göstərdi. – 5 Gözəldir.
