Russell’ın fizik hakkındaki görüşlerine onun olay kavramını dile getiriş biçimiyle girilebilir:
Dünyada her nen olaylardan kuruludur. O, küçük, sonlu bir süreye ve uzay içinde sonlu bir uzanıma sahiptir. Uzay - zamanın sonlu küçük bir miktarını kapsar. Tek tek renkler, sesler ve cansız dünyada onların doğuşunu sağlayan nedenler, birer «olay» dır (Özet Olarak Felsefe, s. 276 v.ö.)
Russell’ın bu tanımı, olayın niteliği hakkında bilgi vermemektedir. Örneğin çekim, diyelim ki bir parçacığın yönünü değiştirir. İmdi burada olay nedir? Çekim mi, parçacığın hareketi mi, yoksa, onun değişen yönümü sadece tanımlamak istediğimiz bir durumu ele alıyor ve onu, ötekilerin diline, aktarıyoruz. Böylece, olayı değil, bir olayın başka olaylarla ilişkisini dile getirmekteyiz.
Olaylar dünyası, matematikçinin dünyasından ayrımlıdır (farklı). Çünkü o dünya, nedensellik zincirini kapsar. İşin içine ışık dalgası ve insan zihni karışır. Matematikte sadece ergi (zihin) egemendir. Russell, erginin çözümlenmesinde duyumları, dolayısıyle, nedensellik zincirini ön planda tutar. Ona göre duyumlar gerçektir. Beyin, bizim nesnel verilerimizi basit bir biçimde özetlemek için kullanmış olduğumuz bir deyimdir, varsayımsal bir kuruluştur.
