Dawson Cole’un sanrıları platformdaki patlamadan sonra başladı. Aslında o gün ölmüş olması gerekiyordu.
On dört yıl boyunca petrol arama istasyonlarında çalıştı. Her şeyi gördüğünü, yaşadığını sanıyordu. 1977’de alçalmaya başlayan bir helikopterin kontrolü nasıl kaybettiğini gördü. Güverteye çakıldıktan sonra ateş topu gibi infilak etmişti koca helikopter. Kurtarma çalışmaları sırasında, sırtında ikinci derecede yanıklar oluştu. Çoğu helikopterin içindekiler olmak üzere on üç kişi öldü. Dört yıl sonra platformdaki vinçlerden biri devrildi. Uçan basket topu büyüklüğündeki bir metal parçası neredeyse başını kopartıyordu. 2004’te Ivan tayfunu, platformu vurduğunda, çalışan dört kişiden biriydi. Saatte yüz seksen beş kilometre hızla esen bir fırtına vardı ve dalgalar o kadar yüksekti ki, platformun yıkılma ihtimaline karşı sırtına bir paraşüt bağlamayı bile düşündü. Ama başka tehlikeler de yaşadı tabii. İnsanların kayıp düşmesi, orasını burasını kırması, çürütmesi, artık çalışanların yaşam biçimi hâline gelmişti. Dawson, sayamayacağı kadar çok sayıda kı
rık kemik gördü. İki kere gıda zehirlenmesi belası yaşadı ve bütün mürettebat yatağa serildi. 2007’de istasyondan henüz ayrılmış bir kumanya teknesinin batmaya başladığını gördü. Neyse ki gemi son anda yakından geçmekte olan bir sahil güvenlik botu tarafından kurtarıldı.
Fakat patlama bunlardan çok farklıydı. Çünkü o sırada petrol sızıntısı yoktu. Güvenlik mekanizmaları ve yedek sistemler büyük bir felaketi önledi. Zaten ulusal kanallardaki bültenlerde bile doğru dürüst haber olmadı, birkaç gün içinde de unutulup gitti. Ama Dawson dâhil, orada bulunanlar için yaşananlar kâbustan farksızdı. O ana kadar, yani sabah her şey normaldi. Petrol tanklarından biri aniden infilak ettiğinde Dawson monitörlerden pompalama merkezlerini izlemekle meşguldü. Daha ne olduğunu bile anlamadan patlamanın şiddetiyle kendini yan barakada buldu. Sonra alevler her yeri sardı. Yağlı petrol bütün platforma hızla yayılmıştı. Tüm tesis her an havaya uçabilirdi. Daha şiddetli iki büyük patlamayla platform deli gibi yalpaladı. Davvson hatırlıyordu ama hepsinden daha şiddetli olan dördüncü patlamayla birlikte havaya uçtu. Denize doğru düştüğünü hayal meyal hatırladı sonradan. Bütün amacı, bütün niyeti ölüm olan bir düşüştü bu. Kendine geldiğinde Mexico Körfezi’nde Louisiana Vermilion Koyunun kabaca doksan mil açığında boğulmamak için suyun üstünde yaşam mücadelesi veriyordu.
